اخترشناسان ممکن است بتوانند با استفاده از مشاهدات فضایی به راز 45 ساله بازوهای مارپیچی کهکشان ام106 پی ببرند. گروهی از دانشمندان دانشگاه مریلند آمریکا با کمک مشاهدات رصدخانه ایکسامام-نیوتن آژانس فضایی اروپا، رصدخانه اشعه ایکس چاندرا و تلسکوپ فضایی اسپیتزر ناسا به نتایج جدیدی در رابطه با این کهکشان دست یافتهاند. ام106 (که با نام انجیسی 4258 نیز شناخته میشود) یک کهکشان مارپیچی با فاصله 5/23 میلیون سال نوری از زمین است که در صورت فلکی کینز وناتیسی قرار دارد. پیش از این در تصاویر نور مرئی مشاهده شده بود که دو بازوی مارپیچی از هسته نورانی کهکشان بیرون آمده است. در حقیقت این بازوها شامل مجموعهای از ستارگان جوان و نورانی هستند که نور آنها گازهای اطراف را روشن میکند. اندرو ویلسون، یکی از دانشمندان این پروژه، در مورد یافتههای جدید اظهار کرد در تصاویر اشعه ایکس و رادیویی، دو بازوی مارپیچی دیگر نیز در کهکشان مشخص است که منظرهای شبحمانند را میان دو بازوی اصلی ایجاد میکند. این بازوهای غیرمتعارف بیشتر از گاز تشکیل شدهاند. طبیعت این بازوها از زمان کشف آنها در اوایل دهه 1960 به عنوان یک معما برای دانشمندان باقی مانده بود، اما با استفاده از مشاهدات سهگانه اخیر، این فرضیه که بازوها مربوط به نواحی گازی هستند که توسط امواج شوک به دماهای بسیار بالا رسیدهاند، تأیید شد .
*****
منبع: سایت سازمان فضایی ایران